Bella Şiiri - Muhsin Efendioğlu

Dört mevsim var, biliyorsun
İki kara kaşın, iki kara gözün bella
Kalp kırma sanatını da öğreniyorsun
Beni kor ateşte yakma

Severmisin beni bella'm
Saçına parmağımı kondursam
Saklarmısın beni bella'm
Kalbinde kendime yer açsam

Unuturmusun o günleri
Gezdiğimiz yerleri
Utanırmısın bella
Çekmezsem gözlerinden gözlerimi

Bir gün yolun düşerse kollarıma
Pazarı beklemeden gel
Kaykay yaptın kalbimi
Üzerine binde gel

Seni hiç bulamadım
İrmik gibi Dünya' da
Bir uçurum olsaydın
Atlardım tam gardın 'da

Boya saçına yakışmış
Hüzün odama saçılmış
Bir duvar anıları
Bir kitapta masallar anlatırmış

Üzülüyor musun bella'm
Sensiz kaçıp yaşlandığıma
Gülüyor musun yoksa
Bensiz hayal dünyasında

Dedim hayallerime elveda
Denizlere, Barbaros'a merhaba
Dedi armağanın o gemi de
Ama asla varamaz beyaz limana

Sular yüzer deremde
Çiçekler açar mı kalbinde
Hani dermanım, hangi hane de
Niceleri solmuş meyhane de

Gençlik başımda duman
İlk aşkım, İlk heyecan
Dostlarımın adı keman
Tutkularım bi o kadar feyezan

Dün kaç yaşındaydım, bu gün kaç
Çizdiğim tablolara çamur saç
Eğer birini beğenirsen
Bekleme anlının üstüne taç