Çok söyledim ama gönül dinlemez,
Bu aşkı serinden atmaz bell’oldu.
Bir yerine bin verse de bu pazar,
Sayılı pahaya satmaz bell’oldu.
Türkü türkü düşürmüyor dilinden,
Görmüyor dünyayı gözün selinden,
Bir kere tutulmuş zülfün telinden,
Başka bir sevdayı gütmez bell’oldu.
Hasretin ateşi bağrımda yanar,
Diyorlar gün gelir ateşin söner,
Azrail gelir de şerbetin sunar,
Ölmeyince bu aşk bitmez bell’oldu.
(06.10.10 02:33 K.MARAŞ)
Niyazi KaraKayıt Tarihi : 6.10.2010 02:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niyazi Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/bell-oldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!