Belkize
Kimseleri tanımadan seni tanıdım
Bu gece seni düşündüm uyumadım
Belki sen çok istedin ben sarılmadım
Ağlamak istedim annem ağlayamadım
Karnında büyüttün sen beni yürüttün
Batırdım geldim üstümü taşta sürttün
Ara sıra vurdun bana ara birde dürttün
Ben saçtım döktüm sen üstümü örttün
Beni hiç aradın mı anne ben seni aradım
Sen bilemezsin ben babamı kıskanırdım
Bende bir kadın buldum da ona sarıldım
Yeniden çocuk olup sana sarılmalıydım
Acılara göğüs gerdin hep sabrettin
Biz bilmeden bize çok şey öğrettin
Biz demeden acıyı sen hep hissettin
Biz senden kaçtık sen bizi kaybettin
Zaman geçiyor toprağa düşüyor yaprak
Gün geliyor kardeşler oluyorlar toprak
Zormuş hayat yalın ayak başı kabak
Yedi evlat büyümüş çorba kaşıklayarak
Zaman geçiyor önce nine sonra dede
Sıra il olsa idi dayıda olmadı teyzede
Dayı gitti çabuk gelmesin anneme de
Dokuzda olsa ev boş kalmadı kimse de
Cebirin Defteri; 27,Şubat,2010; Kütahya
Üzeyir AydınKayıt Tarihi : 28.2.2010 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tam puanimla...Tebrikler hocam...
K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U..U........................................
T.......T...................................
L............L..............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O.................
R.............................R.............
U..................................U........
M......................................M... Eyüp Şahan
TÜM YORUMLAR (6)