Belkız Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Belkız der evim saba
Ba evde sada teba
Tebamı arim kapmış
Aparı oba oba

Arimde belkız eri
Erleri bir sel sari
Belkız der selde er ev
Er evi kurtar tari

Belkız der bu bir tufak
Başladı ufak ufak
Henek henek degenek
Sonra kapladı afak

Belkız ünler kibele
Der sel vardı cebele
Kibele belkıza der
Gördüğün er söbele

Kibel der evin kilim
Apardı arim selim
Selim evine geldi
Boğuldu zalim kulum

Kibel der adım belkız
Adım at kurtar öküz
Ol öküz su içinde
Ba parlı sanki löküz

Belkız der kibel kalbim
Kalbimde yara kelbim
Sel geldi evim aldı
Yok oldu ol kelp sulbüm

Kibel der er evde put
Derler put hasen umut
Hasen husen putuyla
Buldular ad ve semut

Belkızın evde kudüm
Kudümü kadim dedim
Belkız kudümü çalı
Yır deyi fatih cedim

Fatihin Halep yırı
Der Halep kitap koru
Kitapta galip yazı
Bir okla gelen biri

Halepte bir oklu alp
Der devim kutupta kelp
Ol deve ayak desem
He patim deyi help help

Bir okla gelen kelam
Der bu ard imiş selam
Selam yurt zaman zaman
Söylermiş kaval çalam

Belkız der hey bir oklu
Bir oklu belkız soklu
De ana deyip ona
Sonra da oku yoklu

Faruk Bakuri