Belkisel Bir Yaşam Şiiri - Nihal Küçükdö ...

Belki;
basit düşüncelerle harmanlanmış
basit bir yazıdır bu,
sözcüklerin kesişme noktasını
bulmakta zorlandığım…

Ben bu zorlanmayı
yaşamın her hücresinde
solumaktayım
belki,
sigara içmeyi dahi beceremeyip
küllerini savurmaktayım,
sanki,
yitirilmiş bedenin küllerini savurur gibi…

Bozuk plak gibidir
belki hayatın ritmi
kırık bir ezgi gibi parçalı
sonuna ulaşamadan düşlerinin
ansızın gerçeğe dönüşmesi
gibidir duyumsayamadığın şarkı
belki geriye sararsın
yeniden,
yeniden,
yeniden,
soluğun kesilir o anda
yeniden,
birden biter yaşam belki.

Ardından gece kelebeği belirir
karanlığın gölgesinden
karşı kıyıların yakamozları eşliğinde
belki de…
Belki görmek istenen bir düştür bu
ete-kemiğe bürünen
özlemin soyutluğunda
somutlaştırmaya çalıştırılan,
yokluğun anlamsızlığında
notalarla harflerin sevişgenliğinin
sessiz çığlıklarıdır…

Belki hiçliktir
ya da hiçlikte yer alan
anlamlı bir
nokta.

Belki bir noktadır
ya da ardında kalan
ezilmiş, sindirilmiş
noktalı virgül;

Belki bunca anlamsızlığa
karşın anlamlı bir
ünlem!

İster do minör, iste famajör
kesişme noktasını teğet geçen
kifayetsiz bir özlemin belki
soru işareti? -dir-
-yaşam-
iki çizgi arasına sığan
üç noktanın ardında kalan…

10.01.2005