Belkıs Şiiri - Vedat Aydoğan

belkıs
güzel bir kadındı
çok uzaklarda
düşlerde ateşti
kızgın alevli
kim dokunsa yanardı
belkıs'a
iplik iplik çözülürdü
herkes

el değmemiş bozkırdı
belkıs
yorgun geceleri
doyasıya yaşayan
bir badısabaydı
kendi hücresinde
kahve kahve
köpük köpük
ruha akan

güneşin kulu
tanrının yitiğiydi
keşfedilmemiş bir koy
delinmemiş inciydi
suyunda lavinyalar
açmayagörsün
belkıs o zaman
munis bir elçiydi

yemen'de deniz coşardı
güneş vurdukça
güller yanar insan yanar
el değmez olurdu
süleyman kordu
belkıs alev
aşk biçareydi
hüthüt de masum

belkıs
ölürken baktı
camdan kalbine
gülerken gördü
kendini suda
gülerken dirildi
yeniden belkıs
yüreğinden
bir ateş bıraktı
suya

va