Belkiler Biter Belki Şiiri - Sadık Softa

Belkiler biter belki, sır olan bir ömürde;
Sür manşet gider belki,görünen son günlerde;
Duygular baş kaldırır, hayaller sessiz kalır;
Düşünceler yol tutar, bir ömrün günlüğünde;
Örter üstünü bir bir, kaybolan karanlıklar;
Kuşkular sessiz sessiz Çigan müziği çalar…

Belkiler biter belki, belki tutulur dili;
Belki biraz içlenir, vicdana gider eli;
Belkiler işkillenir,onlar da derler belki;
Belki bizi sürükler şahlanan hayat yeli;
Beklilerin içinde, kararsız kalır belki;
Biran hükmeder bize, belki de kalır belki…

Belkiler biter belki, belki kurtulur eli;
Beklilerde yer yutar, belki umudun seli;
Bir bir dara çekmeli, inan bu belkileri;
Her gelişte aratır, daha öncekileri;
Bir ömrü hiçe sayar, belki de bir sam yeli;
Bu kadar sürdürülmez, bu belkiler bir deli…

Belkiler biter belki, bir tesadüf yürünür;
Her gelişi bir husa, bir tasaya bürünür;
Afillenir süzülür; çok değişik görünür;
Belkiler belkileşir, duygu seli karışır,
Olur olmaz iç içe, beklilerle barışır;
Belki bizi unutur, bir biriyle yarışır…

Belkiler biter belki, biran ana yol olur;
Her şeyin üstesinde, belki kanat kol olur;
Aldırış etmeyiz ya, beklilerden korkulur;
Belki hiç beklemezken,ters kündeyle yatırır;
Belkiler biter belki, belki bizi bitirir;
Belki de belli olmaz, mutluluğu getirir…