Belki de Son Haykırışlar Şiiri - Ünal Ulaş

Yağmur yağıyor
Ve bir yabancı yüzlü kadın geçiyor sokağımdan.
Saçları ıslak, yanakları ve dudakları da.
Bir adam geçiyor arka sıra,
Kirpikleri ıslak sakalları da.
Arkalarında bir çocuk,
Sırtında okul çantasıyla.
Çantası ıslak bir de ayakları,
Bir oyuncak tutuyor elinde sımsıkı.
Kırmızı, oyuncak bir araba.
Ben sokağın kenarında ıslanıyorum,
Zira kendi gözyaşlarımda.
Yağmur onlara yağıyor,
Onlar yağmurla ıslanıyor,
Bana kaderim yağıyor.