Sen yokken yağmayan yağmuru seyrediyordum karanlık odamın penceresinden.
Çalışmayan radyoda bizim şarkımız çalıyordu ardı ardına.
Ve odamın boş duvarları senin hayalinle dolup taşıyordu yokluğunda.
Dilimden sürekli olarak bilmediğim bir şarkının hiç olmayan sözleri dökülüyordu.
Çakmayan çakmağımla boş paketimden çıkarttığım olmayan
sigaramı yakıyordum ve hiç sıkılmadan çalışmayan saatime bakıyordum.
Sanki gelecekmişsin gibi...! ! !
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta