Eminönünden Üsküdara
Ölüme kalkan son vapur bu
Üsküdarda bir akşam üstü
Aynı yerde bambaşka bir duygu
Bir bardak çay ve sensizlik
Artık bende çayı şekersiz içiyorum
Aynı senin gibi...
Zaten tadı tuzu yok hiç bişeyin
Ben her pazar buradayım
Acı çekmekten hiç bıkmadım
Burası ilklerimizdendi ya
Öleceksem belki burada ölürüm
Dünümü arıyorum buralarda
Ama nereden bileyim
Bugünüm yok ki dünüm olsun
İşte yine dönüş vakti
İskele bomboş mesai çoktan bitmiş
Vapurun en ücra yerini kaptım
Hani o ilk elini tutmayı düşündüğüm yer
Gerçi tutamamış taş kesilmiştim ya..
Neyse işte tam oradayım
Yine dolunay var
Bu sefer havada buz gibi
Ama inan üşümüyorum
Çünkü ben senden sonra hiç ısınmadım
Ne çok uğraşmıştım senin için
Yoluna kapına güller bırakmıştım
Her hayır cevabında
Kim bilir kaç çiçeğe yazık ettim
Ve bir gün...
İşte al sana bir şans demiştin
Şimdi düşünüyorum
Ölmem için mi yaşamam için mi bu şansı vermiştin
Zaman saçlarından akıp geçti
İki küçük halkayla yüreğimiz birleşti
Birde yaradanın huzurunda
Kaderimiz birleşti...
Hiç unutmam unutamam
Bir gün benim fakirhaneyi görmek istemiştin
İki koltuk bir çekyattan ibaret
Sensizliğimin şahidi küçük evimi
Kahvaltıya gelecektin
Allah'ım bu nasıl bir duyguydu
Senin sevdiğin şeyleri almıştım
Yeşil zeytin ve çokokrem
Camda bekliyordum seni
İşte sokağın başında göründün
Ne güzel kahvaltıydı o
Seninle paylaşılan her lokma ne güzeldi
Sen ne güzeldin saçların ne güzeldi
Ellerin,gözlerin sadece benimdi
Bir şans vermiştin ya ister istemez
Ve bir gün sende haykırdın
Ben seni daha çok seviyorum diye
İşte o zaman sana bir söz vermiştim
Yalnızca sen beni bırakırsan giderim diye
Sen benden gidersen ölürüm diye...
Asla demiştin!
Ama gittin,unuttun beni
Sana senin için kimdim diye soramadım
Canındım,eşindim en azından
Yada ben öyle bildim..
Şimdi bir kaç tel saçın kaldı geriye
Mendilin içinde özenle sakladığım
Hala sen kokuyor buram buram
Ey sevgili,can sevgili!
İstanbul sen kokuyor,toprağım sen kokuyor
Ben sözümü tuttum
Öldüm...
Derin bir kuyu kazdılar içine beni attılar
Ne sevgin,ne yüreğin,nede sen
Uzattığım elimi göremediniz...
Kayıt Tarihi : 22.2.2006 18:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okan Tuğrul Alpargun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/22/belkide-olmusumdur.jpg)
TEBRİKLER .YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
Taşı toprağı İstanbul'un 'sen'in kokuyorsa,hala mendilinde 'sen'inin 2-3 saç teli sarılı ve ömrünün vazgeçilmezi olup başucunu süslüyorsa günler geceler boyu,söz veriyor ve sözünden dönmüyorsan 'öldüm' dedikten sonra,hala her pazar aynı yerde dönüp dolanmada ise anılarınla başbaşa vermiş bedenin, baş koyduğun her yoldan dünlerinle çıkmışsan yine galip ve/veya mağlup ,zaten bugünleri hiç yaşamaya niyetli değilsin ki:))
Belki diye bir çelişki yoktur......
Öyle içten ve sıcacıktı ki şiirlerin,sadece tebrik edebilirim.......
Yüreğinin sıcağıyla yalnızca düşlediğin güneşler doğup batsın semalarında...................
Emeklerine sağlık Sevgili Okan Tuğrul Alpargun:))))))))
TÜM YORUMLAR (3)