Belkide Çok Geç Şiiri - Fatma Kaya

Yine yazıyorum...
Sırtımda her zamanki gibi dayandığım 2 yastık...
Üstümde senden mahrum kalmış örtüm...
Elimde emektar kalemim ve deri kaplı defterim...
Loş odadayım yine..
Biliyormusun yine senı yazıyorum...
Yine sen varsın kalemimin dilinde...
Ne garip değilmi...
Hep aynı noktaya odaklanmak..
Bilirmisin ayrıyken birinden onu... hissetmeyi..
Bilirmisin sevdiğin başkasının gözlerine bakarken
Bir günde senın gözlerine bakacağına...
Veya ellerini bir gün tutacağına inanmasını..
Bilirmisin senı ne çok sevipte..
Nedensiz kaybettiğim için ne acılar çektiğimi...
Sadece gözlerimin dolduğunu..
Ağlayamamanın ne demek olduğunu..
Bilirmisin....
Bilemessinki...
Sen beni hiç anlamadın...anlayamassın...
Ya da anlamak istemedin..