Belkide Aşktı...

Önce bir yaprak düştü
sonra bir damla
bulutlar çekildiler gökyüzüne
zamanı unutturan duygu seli
gündüzü geceyi çaldı koltuğuna
ateşler yürüdü
utanarak ısırdığım gül kurusu dudağıma
kalbimi kucaklayan
içerimdeki coşku
heyecanı uçurtan pembe bir koşuşturmaydı
fırtına sonrası doğacak gökkuşağına

Anlaşmasız hazırlıksız
özlemek anımsamak
farkında olmadan
her şey ansızın oluyordu
hiç bir yazar yazmamıştı kitabını
anlatamamıştı hiçbir şair
anlaşılır dilde açık açık

Belki bir rüya
belki bir hataydı
dalıp gittiğim
dün yaşadığım
bir zaman durup takıldığım
mazide bıraktığım
ardıma bakmadan uzaklaştığım
belki de bir kaçıştı

Kim bilir
tanırken yanıldığım
muhatabının yaşamadığı
belki de aşktı...

Sibel KILIÇ...