Belkide Şiiri - Hüseyin Alan

Bak yıldızlarını bize verecek gece
Ağlamaklı gülecek yalnız kalışına
Belki de sevgiyi yakalayacak
Eleriyle mavi düşlerden

Dökülecek bir nehrin çağlayışı gibi
Sarıp savrulacak etrafında hasretin
Yorgun gözlerini kapamayacak
Onun dilleri çözülene dek

Bir kez daha kederli
Yüreğimde yüzüm
Közsüz durgun bakışlar
Alçaklığında söylemlerin

Aynı güneş parlasın
Üstümde hiç sönmeden
Aynı rüzgar essin
Hırçınla kayıp gözlerimde

Benim akşamı ağlatan
Sabahı öfkendiren
Mum ışığında
Sevdayı yaşayan

Güneşin anlını öpsün
Avucumda hislerime kapılan sevgi
Tadına ulaşılan cennet yamaçlarında
Kanıma işlesin
Zincirinden koparılmış
Yanık tutkular...

Hazlar tufanını yaşıyor
Geride kalan onca yıkıntılar arasında
Zerrre zerre aşk
Açılırsa gökte kapılar
Gerçek aralanır belkide...