Rüzğarın kanatlarına binmiş kuru bir yapraktım..
Baharı beklercesini bekledim mutluluğu.
Bir umuttu belkede bendeki,yada bir avuntu.
Güneşin kuruttuğu bir topraktım..
Yağmurlarla ıslandım,farkında değildim,belki beni ıslatan gözyaşlarımdı.
Şavaş filmlerinden kaçmış bir karakterdim belkide
Repikleri unutan,elinde kırık bir testi ayağı çıplak dolaşan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
