Belkide Şiiri - Cennet Durkut

Rüzğarın kanatlarına binmiş kuru bir yapraktım..
Baharı beklercesini bekledim mutluluğu.
Bir umuttu belkede bendeki,yada bir avuntu.
Güneşin kuruttuğu bir topraktım..
Yağmurlarla ıslandım,farkında değildim,belki beni ıslatan gözyaşlarımdı.
Şavaş filmlerinden kaçmış bir karakterdim belkide
Repikleri unutan,elinde kırık bir testi ayağı çıplak dolaşan.
Sonunda buldum kendimi,kimim neyim anladım.
Klavuza gerek yoktuş aslında tek bir kelime yetermiş kendimi anlamaya.
Ben [BEN] mişim biliyorum artık....