İnsan yanlızlığına ağlar çoğu zaman
Karşılıksız aşkına ve kanayan yarasına
Yaşlar sel olur sessiz gecelerde
Akar... akar çaresizliğe
İnsan ağlar... ağlar
İnsan ağlayan bir yaratıktır belkide
Pencere diplerinde
Islak mendillerde
Gözyaşları artar
Taşıyamaz olur gözler
Bırakır pamuk yanaklara, bulutlara
Akar... akar sonsuzluğa
Bülbül güle olan aşkından söylemez mi name
İnsanda aşkından döker boncuklarını tane tane
Yağmur yağmazsa yeryüzüne bir halde
İnsanlık 'Aşkı' unutmuştur herhelde
Kayıt Tarihi : 21.5.2009 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!