Belkide en çok ben üzdüm seni kendi mutluluğumu ararken.
Belkide boş hayallerle süsledin umut kadar güzel günlerini.
Belkide kimse senin kadar değer değildi bana saklanan.
Belkide sevgi kutucuklarım çıkmadı perde ötesine.
Belkide korktuğu içindi kelebek, ömrü kısa diye.
Belkide tüm bunların toplamıydı söylenen,
Yaşamaya değer diye üç günlük olsa bile hayat.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta