Belkibabalar Şiiri - Sabahattin Umutlu

babalar

ki çöpçü balıkları evlerin

kırıkzamanlarda yırtıkyaşamlar

kendikendikendinin ihlali

sonsuza korsan gemiler

birazı öyle olsa da

çerden çöpten adamlar

gezilmişler denizinde

tek kürekli bi kayık

şimdi nasıl nerdedir

vurulan ayakizleri

denizler…

kanlı bir ş harfini gizler

dağlardaki yüzümüz

bizim yineyüzümüz

gözlerinde taşımalı

herkes kendigüneşin

çürüse bütün kaktüsleri

hiç gelmese o tren

anneler gecikse de annedir

geçer iken uğranılan

bir yer belki babalar

anneler ki hep elzem

babalar çok da acil değil.