Çok uzun zaman sonra
Sana araladım kalbimin kapılarını..
Kaldırdım kilitleri..
Arkasına yığdığım yığınları..
Özgürce gelebilesin,
Ulaşabilesin diye her bir kıvrımlarıma..
Setler koymadım..
Engeller oluşturmadım sana..
Yaşadığımız onca gönül yorgunluğuna,
Kalp ağrısına, yalnızlığa,
Umut olsun açılan kalbimin kapıları diye, aldım seni kuytularıma..
Gel.. Gör.. Bil istedim beni..
Yüreğimi..
Sev istedim sınırsızca..
Seveyim istedim pervasızca..
Yüreğimde biriktirdiğim, gizleyip sakladığım
İçimde büyüttüğüm sevdamı akıttım sana..
O toz pembe yıllarda,
İlk heyecanlarda,
Gözü karalıklarda
Ve ardından yıkılışlarda birlikte olamadık ama..
Yeniden dirilişlerde
En olgun, en deneyimli zamanlarda
En güzel çağlarımızda
Tanrı’dan diledim seni, birlikte mutlu olabilmemiz duasıyla..
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 10:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!