Belki yarından da yakın.

Belki yarından da yakın…

Işık ilişiyordu cam ile perdenin o daracık aralığından,
Şımartıyordu yeni doğan günü,
Işık ne mana ve algıları değiştirir bir bilsen; kararlığı delip gizemi çözen
Lakin az ile yetinmeyip hep bilinmezlere yelken açıp; sonsuzu arayan
Aklın sınırları keşfederken; birazcıkta tanrıcılık oynayan
Yay gerildiği kadar uzağı görür deyip asılırdı oka…

Akıl onun için bilinmezler sularının aktığı derdi; arardı okyanusu
Rakamlar hedef tahtasındaki yön yoldaşı,
Teker teker çözerdi gizemleri; yetinmez bir de başını okşardı kifayetsiz
Uzun süren yolculuklar onu yormazdı; eğer hedefe ulaşıldığında var ise ödül
Tekâmül demişken; o uçurtmanın da kuyruğuna eklemeliydi kendinden bir şey…

Şimdilerde gözünde uzayan bir derin sessizlik;
Yorgun ve mağrur; bir o kadar özgür belki
Lakin;
Onunda beklediği bir IŞIK var…
Hani bir gün ansızın pencereden ilişecek olan…

Mehmet Aydemir 24.12.2019 saat 20:37 Canım yaşam koçum ve öğretmenim. Sn. Işılay Artut’a itafen. Eli boş gelen bir misafirden size…