Son ucunda karanlığın
Bir yıldızın en ucundan tutmuşum
Aşağısı belirsiz karanlık
Düşsem mi yoksa gelecek var mı?
Beni bekleyen biri var mı bütün sevgisiyle?
Benimle bütünleşen
Dünyada beni seven var mı?
Kollarıyla değil yüreğiyle kucaklayan
Benimle ağlayan
Irmaklarına döküldüğüm aşkın
Şelalelerde çoğaldı acıklı sesim
Hiç sevmemiştim o zamanlar
Sadece bir an yaşamamıştım kendi adıma
Solgundum belki
Belki ormanda bir fidan ağaç gölgelerinde
Belki bir güneş belki bir kasırga
Nasıl düştüyse o bir damla yüreğime
Göl olup ağlamışım sonra buharlaşıp yağmurdum
Belki bir güneş gök kuşağı hislerim
Belki bir kasırga yeni hayat sonra
Masal gibi bir aşk uzaklarda
Kaf dağından çığ düştü uzaklara
İki aşık belki kol kola
Masallara
Çok uzaklarda
Belki karanlığın en ucunda yalnız değil hisler
(25.06.2001)
Mecit Emre BülbülKayıt Tarihi : 20.1.2008 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mecit Emre Bülbül](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/20/belki-yalnizlik-belki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!