Belki tanrı da ağlar Şiiri - Mehmet Yaşar A

hafif ve doğal görünümlü keder
dağda zeytin toplayan Çineli bir kadının
parmak uçlarından yüreğine
kanatırcasına ilerler

güneş dağın arkasında kırmızı
yangınlar yaratır, bizi terk eder
kentin dar sokaklarında iri göz bebekleri
ölü çocuklar

anneler, binip acının gemilerine
ağlamaz, sessizce çekilirler
kimsenin bilmediği dehlizlerine

belki tanrı gökyüzünde
sert bakışlarla, ölü çocuklar
kirpikleri uzun gösteren maskara

birkaç kişi yürür mezarlığa kederli ama yaşsız
belki ben de büyürüm
bakıp da ölü çocuklara.