Belki Son Çağrım Şiiri - Ramazan Ateş

Zaman oldu yazmayalı yazıyı,
Dindirmek zor, içimdeki sızıyı.
Atim kara, düşündükçe maziyi,

Bir ışık yak, karanlığım yok olsun.
Bir ümit ver, karamsarlık son bulsun.

Ne gün gördü nede güldü bu bahtım,
Yeter artık, ömür boyu hep çektim.
Zamanım yok, tükeniyor bak vaktim.

Tut elimden, yalnızlığım son bulsun,
Bak gözüme, korkularım yok olsun.

Ne gerek var, anlatmaya acımı,
Ne diş kaldı, hem ağarttı saçımı.
Dişim sıktım, hep erittim içimi.

Kal benimle, kötülükler yok olsun,
Benimle ol, ömrüm senle son bulsun.

Ramazan Ateş/Enschede