Kanadı kırılmış bir serçeyim
Uçurumlardan savruluyorum
Rüzgar esse örselenirim
Karanlık olsa üşürüm .
Sen bilirsin beni
Mavi gök
Deniz bakışlı sevgili
Senden başkası bilmez beni .
İnsanlar acımasız ve zalim
Yaşamın son demindeyim
Yağmurlar
Usulca karışır gözyaşlarıma.
Saçların
Gözyaşlarımın koynunda.
Kimsesizliğim
Yalnızlığım
Hüzünlü bir mevsime döner
Yarım kalır
Bu can
Bu hayat ,
Bel ki bir bahar daha göremem.
Bel ki
Bel ki de bu bahar
Sonuncu baharım
Olur sonbahar.
Dokunma yüreğime
Yine kapılır sana
Dolanır yüreğine
Yeniden sevdalanır .
Yaralı bir serçeyim
Uçurumun kıyısındayım,
Yarınım Yok
Bakma öyle mavi mavi bana
Ölürüm
Vakit bir gece
Mevsim
Seni yüreğimden kanata kanata
Söküp alan sonbahar
Ve hava kurşun gibi ağır
İntihar kokusu
Her yanımı sarıyor
Ölüm kokuyor bu şehir
Ve ben ölüyorum işte
Mavi gök bakışlım.
Kayıt Tarihi : 20.8.2021 02:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!