Çok değiştim...
Göremiyorum bir dağılıp sonra biraraya gelen
Bulutlarla kuşları eskisi kadar
Ha kurudu ha kuruyacak bir nehir gibi durgun sanki gökyüzüm...
Aynadaki büyümenin hayali ve heyecanını da...
Kimsesiz bir kıyıya dalgaların umarsızca vurması gibi
Hayatın tekrar tekrar vurduğu soğuk acılarından artık yorgun düşmüş yüzüm...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta