Belki Sen Şiiri - Hatice Türkmen Yurtseven

Belki sen
Yanlızlığın acısını tatmadın daha
Yıldızların eksilmedi,
Belki mavi gök kubbenden
Bense yıldızsız kaldım
Sen bilmezsin
Böyle yıldızsız gecelerin
Kasvetli havasını,
Ve o buruk tadını
Karabasanlar sarar
Bütün benliğini
Çıkmazlarda son bulur bakışların
Bir nebze umut ararsın
Hasret kalırsın
Parlıyan bir yıldıza bile.
Yanlız karanlıklar sır tutar
Yanlız kasvetli havalar anlar
Senin buğulu gözlerinden
Yıldızler bilir
İçindeki kanayan yaranı
Bunları
Kimselere anlatamazsın işte
Güvendiğin dağlara
Kar yağmaktadır şimdi
Ve sen
Ne kadar yıkılsanda
Yalın ayak koşarsın
Karlı dağlarına
Yıldızsız gecelerin karanlığı
Ürpertir belki ama
Korku vermez içine
Şimdi ben
Düşüncenin sınırsız yollarında
Yalın ayak koşmaktayım
Yıldızlı gecelere doğru

...................................Türkmenkızı

koştuğun yollarda yalnız degilsin ey kahraman...
kimler koşmadi ki umuda dogru yalın ayak...
yıldızı yakalayanlar oldu nefes nefes..
donmuş parmaklarla turuncu umutlara tutunmak...
..................................Muhammet Yalçın AZİZOĞLU

yıldızlar gökten düşsün
sen gönlümden düşme!
bırak dağlar semaya küssün
sen gönlüne küsme
.........................Mertlerin E fendisi