Belki sen Şiiri - Orhan Özçelik

Belki sen doğru yerde,
Ben yanlış yerdeydim.
Diyelim ki sen sevdin,
Ben hiç sevmedim,sevemedim.

Öyleyse neden ben ateşler içerisinde,
Sen hayatın en doyulmaz zirvesinde.
Sen duymaz,anlamaz,asla uslanmaz,
Ben ise kuytu köşelerde acılar içerisinde.

Varsa eğer bir doğru,aklın yolu birdir çünkü,
Yanlış neden bende,neden bende hayatın zorluğu.
Sevgiden en son nasip alan,hatta hiç alamayan,
Elde kalan tek şey,sevmenin bana suç olduğu.

Mantığına bile yaklaşamadığım,
Sevmek denen duygudan bir nefes alamadığım.
Oyalandığım,hep bekle diye kandırıldığım,
Yandırıldığım,her adımda daha da batırıldığım.

Öylesine bir dünya,adını bilmediğim,
Bilmediğim,sevdanın bana zehir olduğu.
Ellerimden tutacak sıcak bir el beklerken,
Hissettiğim,yüreğimde bir kızgın hançer sarhoşluğu.