ölü dudaklarındadır belki acizlik, belki orospuluk kırmızı gecelerin şehvetiydi. düşmüşlüklerimiz için bir kere daha sebat etmeliydik, kirlenmiş ruhlarımızın altında.
bakamadığımız arkamızda kim bilir daha neler karşılayacaktı bizi..
ranzalarım rahat uyuyacaktı uykularını, seviştiğimiz koltuklar bir oh çekeceklerdi..
onlarıda tüketmiştin, her geceni bir başka altlarda tükettiğin gibi.
kendime üzülmüyorum artık;
kuruttuğum şarapların, artık dudaklarımızda olmayacağını bilmek..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla