ölü dudaklarındadır belki acizlik, belki orospuluk kırmızı gecelerin şehvetiydi. düşmüşlüklerimiz için bir kere daha sebat etmeliydik, kirlenmiş ruhlarımızın altında.
bakamadığımız arkamızda kim bilir daha neler karşılayacaktı bizi..
ranzalarım rahat uyuyacaktı uykularını, seviştiğimiz koltuklar bir oh çekeceklerdi..
onlarıda tüketmiştin, her geceni bir başka altlarda tükettiğin gibi.
kendime üzülmüyorum artık;
kuruttuğum şarapların, artık dudaklarımızda olmayacağını bilmek..
Kayıt Tarihi : 4.2.2012 04:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!