Belki Ölüm Kavuşmak!

Ey tazecik ceylan, bu avcın seni,
Kıyamaz vurmaya, avcunda besler.
Sur diksen korumaz bu hıncın seni,
En çetin hisarın ucunda besler.

Nasıl hür gezersin bu cazibenle?
Sonsuz bir güzellik, endamın çeker.
Bir olmam izini takip edenle,
Kıskançlık okunu rakibe çeker.

Bu serencam daha yeni başlıyor,
Serenat bil, camında rüzgâr benim..
Sen rüyanı bugün için hayra yor!
Sen, sende kal şimdilik nigar benim.

Tuzağım yok, sana hile düşünmem.
Zahirim de, batınım da hüsnü hâl..
Çok zamandır efsanesiz bu âlem,
Sen gerçeksin, benim varlığım muhâl!

Şöhret senin istikbalin olsa da,
Ben peşinde uydu, çevrende seyyar!
Seni avlamadan zaman dolsa da,
Ölüm kavuşmaktır, belki de ey Yar! ..