Farzet ki belkileri ve keşkeleri
Çıkarıp attım hayatımdan,
Ne değişti?
Sahipsiz bir it gibi,
Öleceğim kesindir,
Kim bilir,
Belki bu,
Belki de şu köşe başında...
At sinekleri konar üstüme,
Börtü böcek yer beni,
Lime lime olur etlerim,
Kurtlanır, kokar her bir yerim...
Oysa daha dün elimde gül demeti vardı,
Bir de cüzdanımda taşıdığım vesikalık resmin...
Resmin bende kalsaydı da,
Keşke gülü sana verebilseydim,
Keşke ölmeseydim diye,
Yalvarsaydım Allah’a.
Belki duyardı sesimi...
Hasretin sarar ansızın,
Sen gelirsin aklıma,
Elinde tuttuğun,
Kim bilir belki de bir deste güldür,
Koklayamam,
Faniler konuşamaz da,
Derdimi anlatamam,
Sorarım kendi kendime,
Bana hiç gül vermiş miydin?
Belki bir gün gelirsin yine,
Ansızın açarsın gönül kapını,
Verirsin elini,
Aç bir kurda bürünürüm o an,
Elim bırakmaz elini,
Belki verirsin bile kendini...
Keşke ölüm çukuruna atmasaydın beni,
Belki senin olurdu yine kalbim...
Ben yine de,
Belkileri ve keşkeleri atamadım hayatımdan,
Bir mıh gibi yapıştı sevgin,
Kopamadım,
Kötü koksam da,
Ben kötü adam değilim...
Vecdi Murat SOYDAN
02/01/2006 Mihalıççık/ESKİŞEHİR
Kayıt Tarihi : 2.1.2006 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belkiler ve keşkeler arasında gidip geliriz hep. Aslında bu kelimeler bizlerin pişmanlığıdır, yanlışlarımızdır. Bazen de umutlarımızdır.Her iki durumda da kaybeden bizler oluruz.
Belki’leri ve keşke’leri atamadım hayatımdan.
Bir mıh gibi yapıştı sevgin.
Kopamadım.
Kötü koksam da,
Ben kötü adam değilim,
Keşkeler hep can yakar,belkiler can sıkar,yüreğinize sağlık kim bu iki kelimeyi kullanmamışki hemde başına bir offff ekleyerek,selam ve saygılar....
TÜM YORUMLAR (14)