Belki kurban kesersin Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️BELKİ KURBAN KESERSİN ✍️📜
Bir damlayken, ummanın değeri görülmenin
Lütfuna eriştin de,kıymetini bilmedin
Bir zerreye bir servet, cömertçe verilmenin
Lütfuna eriştin de, ederini bilmedin

Muhtaç etmek var mıydı,tebessüme seveni
Böyle mi gösteriyor , aşkta maşuk güveni
Daha nelere gebe, bu aşkın serüveni
Aşka boyun eğip de, sen imana gelmedin

Seherden önce kalkıp, yol açardın güneşe
Baldan tatlı sözlerin, sevinçliyken, pürneşe
Nasıl değiştin zalim , ikram ettin ateşe
Bari günde bir defa, bir kerecik gülmedin

Her yolunu denerim, mazıyı unutmanın
Kırk yolunu denedim, gönlümü avutmanın
Muradına mı erdin, ateşte ısıtmanın
Kendimi öldürdüm de, sen içimde ölmedin

Asrın sevdası desek, kıskandırsak feleği
Kıyamazdı bizlere, gelse ölüm meleği
Nasıl unuttun bilmem,şimdi onca dileği
Suçu günahı bende, kendinde hiç bulmadın

Aynalar ile aram, açıldı günden güne
Ben ölüme giderim, sen gidersin düğüne
Belki kurban kesersin, duyunca öldüğüme
Bir kuru dala döndüm, hiç oralı olmadın

Bu aşkın hikayesi, yerin alır dillerde
Bir Veysel efsanesi, konuşulur ilerde
Duyanlar vah çekerek, katresini siler de
Bir damlacık gözyaşı,döküp sen de silmedin

22/02 /2020 Veysel çakır