Belki hisseder ve anlar diyorum

Yar…
Evet, kırgınım
Umutla bekliyorum
Israrla hala sabrediyorum
Belki hisseder ve anlar diyorum
Bazen gözlerine bakıp sual soruyorum
Çaresiz sessizliğe gömülüp niyaz ediyorum
İstek ve arzuların için ne kadar çok dertleniyorum
Adeta onlara adanmışlığını görüyorum, neden diyorum
Keyfin için, hevesin için, emelin için fırsatları önüne seriyorum
Bir kenara çekilip seni seyrediyorum, yalnızlığıma gülüp geçiyorum
Bazen demek ki kısmetim, nasibim buymuş diyor ve bazen de güceniyorum
Hissiyatımı sana anlatmayı çok isterdim, lakin sen sadece kendi keyfinin derdindeydin
Bunun o kadar bariz görüyordum ki susuyordum, içerliyordum ama ipleri kopartmak istemiyordum...