Belki Hiç Gelmez Şiiri - Altan İlhan Arslan

Güneşten korkar dolanır etrafında
Çok zaman haindir o saklanır arkana.
Dost olmaz gölgesi bile insanın
Karanlık gibi çöker ve gözlerinde büyür
Bütün korkuları takınca ardına.
Gölgesiyle yaşayan bir can düşün!
Her sabah vicdanın sesiyle uyanır
Yağmayacak bir gök gibi ağlar gözleri
Ve her sabah bir depremdir
Yüreğin kırılan fay hatlarında
Allah'a açılan gönlünündür o!
Sevgiye muhtaç olmanın sesi.

Beklemektir!
Eğer gün ışığına bakmak istiyorsa gözlerin
Akşamdan sabaha sabır demektir!
O güneş sana sımsıkı sarılacak
Dolacak dünyana belki seni ısıtacak
Belki bir bulut perdesi kıskanırcasına
Güneşi senden
seni gölgerinden ayıracak!
Boş avuçlarında bir dua gibi
Yalnızlık sana sadece, hiç gelmez
Sevgilinin bir inşallah’ı olacak...