Belki hayal Şiiri - Orhan Hatıl

sanma yanılgı koridorlarında bu cümle hatalarım
zaman kol gezerken şakaklarımda
yalnızlık ipini kopardığı yere kadar
sensizlikse ömür boyu

ısızlığın şırıltılı yamurlarında bodrum geceleri
kokularım uzak çoğrafya ötesi
bir yunan adası kadar yabancı
dar gel
aşağıdan yoksulluk dolu evsiz başıma

bir kadını sevmek
sonra özlemek
herşeyi silmek
kış bu dediğim gerçek o kadarcasına terk edilmişlik

yarından gel
güneş siyah bulut arkası
sıcağı kalp denen yürek
bırakıp bir motorun arkasında gidiyorum
belki hayal belki gerçek