Belki Gülümser Şiiri - Emir Kerküklü

Çek gönül, ayrılığın acısını çek,
Özlemle dolu arzularla içini doldur.
Hasret çeken yürekler yanarken böyle,
Her yerde coşkuyla parlamak gerek.

Karanlık günler akıp gider sel gibi,
Gözyaşlarıyla temizlenir hüzünlü bakışlar.
Sabırla beklenen gülümsemeyen güller,
Bir gün belki de bize tebessüm eder.

Aşkın ateşiyle yanar yüreklerimiz,
Sonsuzluğun rüyasını kurarız birlikte.
Umutsuzluğun ardında gizlenen güzellikler,
Bir gün belki de bizimle gülümserler