Belki gelir Şiiri - Ayhan Yaymaz

Sana çıkmayan yollar ezberimde,
Her adımda sessizliğin izinde.
Gelmeyeceğini bile bile beklemek var ya,
İşte en çok orda eksiliyor insan kendinden.

Yana yana tükenen bir mektubun satırıyım,
Kül olmuş kelimeler dökülüyor avuçlarımdan.
Sensizlikle konuşuyorum her gece,
Cevabı olmayan dualar gibi yankısız.

Bir fotoğrafın kenarında duruyor zaman,
Gülüşün donmuş, gözlerin uzak bir kış.
Ben hep aynı cümlede takılı kaldım:
"Belki gelir..." dedim, sustum ardından.

Ve anladım,
Bazı yollar yürümek için değil,
Kaybolmak içindir aslında.
Ben de seni beklerken,
Kendimi yitirdim en sessiz sokağında.