Belki Eğilmeyen Bir Başın Kalır

Hiç bitmez dünyanın gamı tasası,
Dinmez gönüllerin matemi yası,
Hayatın kanunu buymuş yasası,
Geriye kendinle savaşın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.

Ne kadar didinsen, nence uğraşsan,
Denizleri geçip dağları aşsan,
Coşkun seller gibi bendini taşsan,
Yine de bir bitmez uğraşın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.

El açma kimseye, olma kula kul,
Kendi malın olsun sırtındaki çul,
Mutluluğu yine sen içinde bul,
Zor günde ne yolun yoldaşın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.

Çalışma, yarışma boşa nafile,
Sırrını verip de güvenme ele,
Biraz menfaati gelince dile
Ne hısmın ne bacın, kardaşın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.

İyice yaşlanır, ak pak olursun,
Gençlik hayaline uzak olursun,
Bir gün gelir sen de toprak olursun,
Çalmazlarsa belki, bir taşın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.

Sonu hep faniymiş yalan dünyanın,
Silinir zamanla hem adın, sanın.
Vurulsan, yıkılsan dökülse kanın,
Ancak eğilmeyen bir başın kalır,
Ağlama boşuna, gözyaşın kalır.