Belki de Ten Cehennemin Bağışlar Beni

Nasıl bir tutkusun, doyamıyorum
Yüzündeki ben yüreğime batıyor
Zülüflerin dal dal uzanıyor geceme
Esaretine düştüm, ödüm kopuyor

Atarım senin önüne kendim de dâhil
Sende sev gözyaşına hesap vermeden
Nereye saklansam da önemli değil
Al canımı alacaksan, kendim vermeden

Alışamadım peyderpey beni üzmene
Oysa devam edebilirdin bensizliğine
Havadan sudan sebepler sensizliğime
Değer miydi mahkûm etmek sessizliğine

Beni görmek istesen zaman yetersiz
Dokunmadan, uzaklardan ve çaresiz
Teslim olmuşsun ve kabullenmişsin
Ölümden ne farkı var, aşk da kimsesiz

Gel bana n'olur, aç ağzını yum gözünü
Alevlenmeden söndür kor kor özümü
Avuçlarıma dök korkma, bırak közünü
Belki de ten cehennemin bağışlar beni

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)