4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Karanlık bir zamanda durmuş gibiyim.
Herkesin uzak durduğu bir yerde,
Bitmek tükenmek bilmeyen pişmanlıkların yaşandığı, hiç doğruyu göstermeyen bir saatte.
Durmadan hüznü gösteren bir pusula elimde.
Bu ıssız gerçeklikte dolanıyor ve uzun uzadıya susuyorum.
Güçsüz ve yılgınım.
Şiirlerim bitiyor ama korkmuyorum.
Bu çılgınlığı anlamanızı beklemiyorum ama
Biliniz ki ben zaten ölmüş gibiyim
Belki de ölmüş.
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!