Belki de ölmektir en güzeli..

Belki de ölmektir en güzeli!
........
Ben bir su kenarında,
üste düşen parıltıya,
taş attım.
Artık kimse dindiremez bu acıyı.
.........
Yaşanmış oyunları oynamamalıyım
Çekip gitmeliyim kendimden
acıyı da sürükleyip götürerek.
Belki o zaman acı olmaz!
Acı olmaz dimi dede?
Dede?
..........
Benim dedem hiç olmadı ki..
Bir rüzgar çıksa da,silip süpürse beni ve bastığım izleri...
O zaman hayat güzel olur.
Hayat güzel olur dimi nene?
Nene?
.........
Benim nenem hiç olmadı ki..
Geçmişe dönüversem,
yaptığım hatayı yapmasam
dönüversem iyi ve mutluya!
Dönüversem dimi baba?
Baba?
.........
Benim babam da olmadı ki hiç..

Umut kapıları,coşku halindeyken birer birer
Niye kapanır umut kapıları birer birer

Yolumu aydınlatın
ey parlak yıldızlar
Uçurun kuşlar beni
aşk parıltıma
Susmayın bülbüller,kanaryalar
söyleyin namelerimi
Soluma rüzgar nefesimi
ağlama yağmur
gözyaşım bana kadar
Yağma kar,
soğumasın aşkım
Yükümü kaldırın kamyonlar
sınır ötesine sürsün şöförler
Bırakın beni,çıplak kalayım!
Ben boşa çekmiyorum aheste kürekleri,
biliyorum.
Yardım edin dalgalar,kıyıya ulaştırın beni,
duyuyorum.
Gönül kuşum kaçmasın,taşımayın beni musalla taşına,
uçuyorum.
Son sözlerim değil bunlar,umudum var yarına,
coşuyorum.

KÖRBALMEY-2004