Belki De Mahşere Bıraktık Hesabımızı

Zamanın akışında, yorulmayan ellerle
Sabırla çalıştık, yaptık işimizi
Azimle, gayretle, alnımızdan akan terlerle
Helal kazançla pişirdik aşımızı…

Hayat törpüsünde, törpülenen; dişlilerde yıpranan
Aşkla çalışan; bıkmayan, usanmayan
Her doğan güneşle, umudu kucaklayan
Emekçileriz biz, eğmedik başımızı…

Bazen bir sızı kaplar yüreğimizi, derin mi derin
Aşkı, muhabbeti tutar bizi ayakta; evladın, yârin
Bu gün kıştır ancak yakındır, gelir kokusu baharın
Tomurcukların açılacağı güne sakladık, şarkımızı…

Sen ki ey patron, bilmezsin halimizi, sormazsın
Sorsan ne çıkar? Menfaatinden şaşmazsın
Vardır elbet merhemi, ilaç diye sürmezsin
Kaşıma, kaşıma bari kabuk tutan yaramızı…

Bir ağlayış değildir bu; sitemdir, düzene
Çarkı, emekçinin sırtından düzene
Zaman geçiyor; gidiş, mizana
Belki de mahşere bıraktık, hesabımızı…