Belki De Hiç Vaktimiz Olmadı

Vakit artık geç oldu,
Belkide hiç vaktimiz olmadı.
Sen diyecek takatimizde.
Sağa sola yalpaladık,sekiz çizdik
Duygularımızın en ince kıvrımlarında.
Kavga bile edemedik sana dair,
Yada benimle mütevellit.
Yaşamın en telaşlı halini yaşadık
Ve kendi dürtülerimizle yoğrulduk.
Bir ilkbahar ayrı düşürdü sonra,
Çaresiz gönüllerimizi birbirinden.
Oysa ilk bahar aşk kokar,
Ama biz o aşkı koklayamadık derinden.
Biz aşk mevsiminde tükettik birbirimizi,
Biz aşkı yaşayamadık ve birbirimizi en güzelinden.
Döktük yeni çıkmış yapraklarını ağaçların.
Lütuf sandık içimizdeki bastıramadığımız
Bencil isteklerimizi ve pohpohladık kendimizi
Gurur saydık çukurunda boğulduğumuz inadımızı
Vakit geç oldu; belkide hiç vaktimiz olmadı
Sen gittin başka gönüllere taht kurdun,
Başka gözlerde mutluluğa uzandı gözlerin,
Ellerin ise tanımadığım ellere teslim etti benliğini.
Dudaklarında ise artık ismim yoktu.
Şimdi gelmişsin hadi diyorsun.
Ne hadisi hadisimi kaldı,biz zaten bizi bitirdik evelden.
Benden sonra öpülen dudaklarda,
Bana ait cümleler kurma artık.
Vakit çok geç oldu,yada hiç vaktimiz olmadı.