Biliyorum hiç olmayacak düşler kuruyorum yağmur akşamlarında.
Belki de hiç bulamayacağım yüzünü.
En son bir fotoğraf köşesinde dokunmuştum saçlarına.Ben yolunu kaybetmiş bir balıkçı takası,sen bütün ışıklarını kapatıyorsun şehrin ve söndürüyorsun tüm deniz fenerlerini; bulmayayım diye yüzünü.Yüzün bir fotoğraf köşesinde,fotoğraf göğsümün üzerinde gizli.
Fırtına ağır.Dokunuyorum yüzüne,gözlerine değiyor parmak uçları yüreğimin.Tenin kokuyor buram buram deniz.Sıkıca sarılıyorum gözlerine.
Ben batan bir balıkçı takası,belki de hiç bulamayacağım yüzünü...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
