Fırtınalı bir geceydi rüzgarla gelen,
Yalnız bir martıydıaşkın.
Uzak yüreklerden süzülen sızıydı.
Kararan bulutlardan düşen ilk damlaydı gönlüme,
En keskin poyrazlardan gece ayazı gibiydi sevgin
Gündoğumu kızaran taanyeriydi dudakların,
En hisli şarkılardan dökülen nağmeydi adın.
Yıllardır söylenen şiirdi dillerde,
Karlı dağlar ülkesinde karbeyazdı düşlerin,
Gönülleri daraltan alaylı gülüşlerin.
Meltemler başlayınca bahar çiçekleri gibi,
En nadide kokuları saçarsın.
İstemezsin bharın sonbahara ulaşsın,
Sen herdem gönlümde gizli son sevdamsın.
Limanlardan gemiler kimin için kalkacak,
İşte aşkın son demidir bu belki de eller sallanacak.
0307
Farettin ÇakalKayıt Tarihi : 29.1.2013 16:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Farettin Çakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/29/belki-de-eller-sallanacak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!