Belki de Bu Son Akşam

Yalnız başıma bir istanbul akşamında,
Nemi süzülür aşkın, gözümden yanağıma,
Bir adım daha yürüdüm, biliyor musun Hakka,
Yalnızca sen vurursun, kalbimin atışlarında.

Çektikçe ben kürekleri, hep senden yana,
Ayrılık dalgaları vurdu, beni kıyılara,
Bir sor sevgilim İstanbul'daki martılara,
Kaç gönül teknem, battı rıhtımlarında.

Kaç mevsim geçti saydın mı, bensiz sevgili,
Ne baharlar çürüdü, ne yazlar hazana döndü,
Kaç fırtınalar koptu, bilir misin duyularımda,
Belki de bu son akşam, beklediğim yollarında.

17.08.2015