Belki de Bir Mucize Şiiri - Kenan Kara

Kuşları da bıraktık gökyüzüne
Zümrüt yeşili ovalar üzerinde süzülsünler diye
Ve asla unutmasınlar
Sağ bileklerinden bağlı olduklarını
Ve yeryüzünde onları bekleyenleri
Bir uçurtmanın uzaklaşabileceği kadardı yalnızca
Özgürlük diye bildikleri
Samanyolu’nun herhangi bir kıyısından
İzleyebilmekti Ülker Yıldızı’nı
Sıcak ve serinleyen bir gecede
Şafakla birlikte
Döndüler yarin kapısına

Kalplerinde bir Kerbela matemiyle
Telaşsızca
Kıvrıldılar yan yana
Avuç avuca sessizce
Uyandılar yarin kapısında
Anladılar ki, ömür epey geçmiş
Hiçbir şey zannettikleri gibi değil
Anladılar ki, şimdi
Kapılar olabildiğince kalındı
Kilitler olabildiğince ağır
Bir daha uçmasınlar
Uçamasınlar diye

16.10.16
Alanya