Belki De Şiiri - Ahmet Güler

Belki de hayallerimdi gerçekleri bu kadar acı ve çekilmez kılan
Belki de gılgameşti Kaf Dağı’nın ardında ölümsüzlüğü bana öğreten

Geçmişin efsunlu anılarıyla ve geleceğin belli kaderiyle oynuyordum yaşadığım hiçlik dolu anlarda
Özlüyordum özlem dolu deliliğimi
Kimseye boyun eğmeyişimi
Ve tanrı’nın suskun ama kızgın bakışları içinde günah işleyişimi

Belki de sendin ötekiyi bana öğreten
Belki de sensizlikti ya da sessizliğindi beni öldüren
Oysa gecenin karanlığına saklanmıştı mutluluk
Oysa çoğalıyordu geride bıraktığın mutsuzluk ve umutsuzluk

Beni bana köleleştiren duygularımın anlamlandıramadığı kaygılarıyla tünemişti karanlık
Bilmediği caddelerin ölümlü kaldırım köşelerine

Belki de ölümdü bizi ölümsüzleştiren
Ve belki de sendin beni ben yokken isteyen…

“hayallerinize dikkat edin bir gün gelir gerçekten hayal olurlar”…