Belki de Şiiri - Hüsamettin Günaçtı

Hammurabi'nin anayasasında
uygarlığı Mezopotamya'da yaşadım
prensler kardeşlerini boğdurtmuyordu
şekerkamışını orda tanıdım
Irak, ırak değildi o zaman
Büyük İskender Babil'e henüz girmemişti

gülü budasam
dikeni elime batmazdı
halbuki o solmuş
gölgesi bile kurumuştu
gül yoktu artık
belki de topraktan hiç çıkmamıştı

bulutları çaldım gökyüzünden
uçurtmam takılmasın diye
güneş kızgın bıçağıyla
ipini kestiğinde ağladım
uçurtmam yoktu artık
belki de onu hiç uçurmamıştım

aşık oldum on yaşında
kırıldım, her sevda çırpınışında
karşılık görmedim mutsuzluktan başka
kalbim kafesinden uçup gitti
aşk yoktu artık
belki de hiç yaşanmamıştı

camların buharından
sildim hayalimi
kesip çıkarttım
tüm fotoğraflardan resmimi
ben yoktum artık
belki de hiç doğmamıştım...