Belki De Şiiri - Cengiz Saydam

Belki de bir ses sanatçısı olsaydım;
Halk türküleri söyler, sevda şarkıları
fısıldardım kulaklarına,
Kadınım.

Belki de bir ressam olsaydım;
Çırılçıplak resmini çizerdim,
Zihnim elimdeki fırçaya hükmederdi,
Gözlerin ise bana,
Kadınım.

Belki de bir yazar olsaydım;
Ciltler dolusu kitaplar yazardım,
Yetmezdi seni anlatmaya,
Kadınım.

Belki de bir dansçı olsaydım;
İncecik beline kollarımı sarmak yetmezdi,
O nazik bedenin parmaklarımın ucunda,
Ayakların yerden kesilirdi,
Uçardın tüm gizeminle,
Kadınım.

Belki de ısı birimi derece olsaydım;
İçimdeki arzuların ateşini ölçmeye yetmezdi,
Birim değerim,
Kadınım.

Belki de su olsaydım,
Kaynama noktası doksan derece yetmezdi;
Senin atmosferinde,
Buhar olurdum,
Kadınım

Belki de bir fizikçi olsaydım;
Hesap edemezdim bu kadar çabuk,
Yörüngene gireceğimi,
Kadınım.

Belki de bir matematikçi olsaydım;
Formüller yetmezdi,
Seni keşfetmeye,
Kadınım.

Belki de bir öğrenci olsaydım,
Öğretmenim olman yetmezdi;
Bir ömür boyu staj görürdüm,
Beyninin ve bedeninin,
Gizemlerini öğrenmek için
Kadınım.

Belki de bir kral olsaydım;
Satardım bu boktan dünyayı.
Bombaların, savaşın, ırkçılığın
Olmadığı,
Sarı güllerin, çiçeklerin
olduğu,
Samanyolu galaksisi yetmez!
Aşk ve sevda şarkılarının olduğu,
Yeni bir insanlığın doğduğu,
Evrenin sonsuz başlangıcındaki
Başka galaksilerde,
Sevgi gezegeninde,
Seni halkların kraliçesi yapardım,
Kadınım!

29 Ekim 2003